Święto Babci i Dziadka

 

Scenariusz „Dzień Babci i Dziadka”


DZIECKO 1:


Babcia – to słowo sercu bliskie

to lek na troski nasze wszystkie.

Najpiękniejsze bajki zna

na zmartwienie radę ma.

Zawsze chętnie dopomoże,

kiedy jestem w złym humorze.


DZIECKO 2:


Nawet zna magiczne sztuczki,

bardzo kocha swoje wnuczki,

i wystarczy, że się śmieje,

to wnet chory wyzdrowieje.


DZIECKO 3:


Babcia zawsze wszystko wie,

co jest dobre – a co złe.

I gdy w nocy smacznie śpię,

wiem, że ona przy mnie jest.

Bo w serduszku mym dziecięcym

babci serca jest najwięcej.

I ja, Babciu, za to serce

kocham Ciebie najgoręcej!



DZIECKO 4:


Włożę ciepły dziś sweterek,

pójdę z babcią na spacerek.

A że dzień to jest styczniowy

spacer będzie więc zimowy.


DZIECKO 5:


Po powrocie, to się zdarza,

spadła kartka z kalendarza.

Nie zdążyłem ubrać kapci,

patrzę – napis: „Święto Babci”.



DZIECKO 6:


W kalendarzu kartka druga

jednym okiem do mnie mruga

i znów napis – ale gratka!

Jutro będzie święto Dziadka!


DZIECKO 7:


Nie czekając ani chwili

Mówię babci jak najmilej:

Będę śpiewać aż do rana,

że babunia jest kochana”.

Potem jeszcze przed obiadkiem

na spacerek pójdę z dziadkiem.



DZIECKO 8:


Życie jest jak czekoladka,

gdy się ma swojego dziadka.

Dziadzio tysiąc zabaw zna,

o zabawki nasze dba.

Bo gdy coś się w nich popsuje,

dziadziuś szybko zreperuje.


DZIECKO 9


Gdy za oknem niepogoda,

to opowie o przygodach.

Jakie on miał tarapaty,

gdy był tatą mego taty.

Z dziadkiem nigdy się nie boję,

on jest mężem babci mojej.


DZIECKO 10:


Dziś mu życzę z całych sił,

aby zawsze zdrowy był.

Bądź słoneczkiem na mym niebie,

Dziadziu, bardzo kocham Ciebie!


WSZYSCY RAZEM:


Niechaj Babcia, Dziadziuś żyją,

samą słodycz życia piją!

Niech się zawsze uśmiechają,

bo wnuczęta Was kochają.

Buziak, wierszyk, serce, kwiat

żyjcie dłużej niż 100 lat!


PIOSENKA „Kiedy babcia była mała”.

Kiedy babcia była mała - piosenka

Podkład


Kiedy Babcia była mała,
to sukienkę i fartuszek krótki miała,
małe nóżki, chude rączki
i lubiła jeść cukierki oraz pączki.

I co? I co? Że Babcia nam urosła,
że lat ma trochę więcej niż ja i brat, i siostra.
I co? I co? To ważne, że mam Babcię,
że bardzo kocham Ją i śpiewać lubię z Nią.

A gdy Dziadek był malutki,
to nie nosił adidasów tylko butki,
nie miał wąsów, ani brody,
no i nie chciał jeść marchewki tylko lody.

I co? I co? Że Dziadek urósł trochę,
że lat ma trochę więcej niż dwa plus trzy plus osiem.
I co? I co? To ważne, że mam Dziadka,
że bardzo kocham Go i lat Mu życzę sto.

Dawno temu Babcia z Dziadkiem
w piaskownicy się kłócili o łopatkę,
dziś na spacer idą sobie,
a gdy wrócą, ja Im kawę dobrą zrobię.

I co? I co? Że trochę nam urośli,
że nie są dzieciakami, że ważni z Nich dorośli.
I co? I co? To ważne, że są z nami,
niech żyją długi czas i zawsze lubią nas.


W scenariuszu wykorzystano fragmenty wierszy Małgorzaty Wojciechowskiej ze zbioru "Rok wierszem malowany" wydawnictwa IWANOWSKI, 2009


Komentarze