Zgromadzone w tym miejscu materiały będą pomocne podczas omawiania tematów związanych z teatrem.
Teatr - ilustracja.
- autor sztuki - pisze tekst sztuki teatralnej,
- reżyser - dobiera aktorów i udziela im wskazówek, decyduje o wszystkich szczegółach związanych z przedstawieniem,
- aktor - występuje na scenie i odgrywa role wypowiadając teksty, których musi się nauczyć na pamięć,
- scenograf - projektuje dekoracje,
- choreograf - opracowuje ruch na scenie, np. układy taneczne,
- sufler - ukryty w tzw. budce suflera podpowiada aktorom, co mają mówić,
- charakteryzator - zawód polegajacy na nadaniu twarzy i sylwetce aktora cech granej przez niego postaci,
- inspicjent - pilnuje, by aktorzy w odpowiednim czasie wychodzili na scenę oraz były zmieniane dekoracje,
- rekwizytor - dba o to, by na scenie znalazły się wszystkie potrzebne przedmioty, czyli rekwizyty.
Coś do poczytania lub posłuchania...
Tove Jansson ,,Lato Muminków".
Emma zawahała się. W końcu jednak zdecydowała się. Usiadła na brzegu łóżka obok Mamy Muminka i powiedziała: - Teatr to nie jest ani salon, ani też przystań dla statków. Teatr jest najważniejszą rzeczą na świecie, gdyż tam pokazuje się ludziom, jakimi mogliby być, jakimi pragnęliby być, choć nie mają na to odwagi, i jakimi są. - To zakład wychowawczy! - krzyknęła Mama Muminka przerażona. Emma zaprzeczyła cierpliwie głową. Wzięła kartkę papieru i drżącą łapką narysowała Mamie Muminka teatr. Wytłumaczyła, co jest czym, i napisała to wszystko na rysunku, żeby Mama Muminka nie zapomniała. Podczas gdy Emma rysowała, wszyscy otoczyli ją kołem. - Opowiem wam, jak było, kiedyśmy grali "Kleopatrę" - mówiła Emma. - Cała widownia (to, co wy nazywacie salonem) była zapełniona i panowała całkowita cisza - bo to była premiera (to słowo oznacza, że sztuka grana jest po raz pierwszy). Jak zwykle o zachodzie słońca zapaliłam lampy i kiedy kurtyna miała iść w górę, zastukałam trzy razy w podłogę kijem od miotły. O tak! - Po co? - zapytała Mimbla. - Dla większego efektu - odparła Emma, a jej małe oczka rozbłysły. - Akcent grozy, rozumiecie. Kurtyna idzie w górę, czerwony reflektor oświetla Kleopatrę - publiczności dech za piera... - A ten Rekwizytornia też tam był? - spytał Homek. - Rekwizytornia to jest miejsce - objaśniła Emma. - Pokój, w którym przechowuje wszystkie rzeczy potrzebne do odegrania przedstawienia. Primadonna była cudownie piękna smutna... - Primadonna? - zdziwiła się Bufka. - Tak, to jest najładniejsza ze wszystkich aktorek. Ta, co zawsze gra główną rolę i zawsze osiąga to, czego pragnie. Ale nie daj, Boże... - Chcę być primadonną - przerwała Bufka. - Ale chcę grać smutną rolę. Taką, w której się zawodzi i płacze. - W takim razie musisz grać w sztuce tragicznej, w dramacie - powiedziała Emma. - I umrzeć w ostatnim akcie. - Tak! - zawołała Bufka; policzki jej płonęły. - Móc być zupełnie kimś innym, niż się jest. Nikt nie mówiłby już: "To idzie Bufka", tylko: "Spójrzcie na tę smutną damę w czerwonym aksamicie... na wielką primadonnę... Ona na pewno wiele wycierpiała..."
Oprócz teatrów, gdzie widz ogląda aktorów na scenie istnieją również teatry lalkowe.
Teatr lalkowy to taki rodzaj teatru, gdzie zamiast aktorów na scenie grają lalki.
Typy lalek teatralnych
Nasze kukiełki, wykonane z patyczków do szaszłyków i bibuły, do zabawy w teatr.
Komentarze
Prześlij komentarz